Uzak neresi biliyor musun?
Ellerinin değil yüreğinin dokunamadığı,
Yerdir uzak.
Ben uzağı dağların arkasında,
Denizlerin ötesinde sanırdım.
Dünyanın öbür ucu bile,
Yüreğinden daha yakınmış bana,
Bunu yaşayarak anladım....
Uzun zamandır, aramızdaki bu uçurumu,
Farketmeni bekledim.
İnsan görmediği yarayı,
Saramazmış meğer.
Uzaktan harabe bile saray görünürmüş insana.
Yaraların yarınlarından habersiz kanarmış.
Hiç durmadan koşarsın ya hani gece ve gündüz,
Hayalindeki o yere ulaşmak için.
Sadece yorulursun..
Adı üstünde hayal işte sadece hayal..
Uzak neresi biliyor musun?
Giremediğin gönüldür uzak.
Anlatamıyorsan duygularını,
Anlamıyorsa yüreğinin feryadını.
Gözlerinde gördüğün uzaklığın ,
Seni nasıl yaraladığını anlamıyorsa.
Dağlar ve denizlerden fazlası vardır aranızda.
Baktığın yerde değil yaktığın yerdeyim,
Anlasana…
Küllerin arasında kaybolan ruhumu arıyorum..
Uzak neresi biliyor musun?
Gözün değil gönlün görmediği.
Ellerinin değil yüreğinin dokunamadığı.
Sözlerin değil anlamların kifayetsiz kaldığı.
Ben sen değil biz kavramının kaybolduğu.
Beden değil ruhundaki uzaklığın ızdırabıdır,
Seni bedbaht eden...
Uzak sevdiğine hasret kaldığın,
Yastığının diğer ucudur.
Çok acıdır hasretiyle yaşamak, çok acıdır.
Hançer değmiş gibi yüreğini sancı tır...
…..Meryem Keskin…
…..21.08.2024……...
Kayıt Tarihi : 28.8.2024 19:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!