Yüreğimdeki Senfoni Şiiri - Fuat Gençsoy

YÜREĞİMDEKİ SENFONİ

Başım o kadar çok ağır ki kaldıramıyorum
Başın öne eğilmesin hep uzaklara bak diyorsun
Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlardan
Daha uzaklara mı
Isınmak için kışı bekleyemem ölürüm
Ateşe gerek yok yüreğinin sıcaklığı ısıtır beni
Öyle battaniyeler kolay kolay saramaz
Bu asi yüreği
Senin elinden
Bir kaşık tarhana
Bir bardak çay haaaa
Hayali bile bin yıllık bir ömre bedel
Sohbet ederiz şiirsiz öylemi
Bence sussak daha iyi
Hiç konuşmadan başımı koysam yüreğine
Dinlesem o sessizlikte yüreğindeki
Gümbür gümbür çalan senfonileri
Ellerim ellerinde ıpıslak terlemiş
Başım yüreğinde delicesine özlemiş
Ama ah o yangın yeri
O kokusu kimsesizliğin
Ve dillerde o şarkı unutturamaz seni hiçbir şey
Ne o yangın yeri
Ne kimsesizliğin kokusu
Sen beynimde oluşan duygu tortususun
Çaresi yok bu sensizliğin