Şimdi ben hangi cümlenin yanına sen eklesem cümleler bile ağlar halime....
Sorgusuz sualsiz ve bir köşeye bırakılmış bizden arta kalan...
Bir geçmişe ve geleceğe yol almadan... İki yanlışı bir doğru yapmadan..
Güneşe,aya ve yıldıza hiç aynı gözde bakmadan, onları da sessizliğe boğarak.....
Gitmeye cesaret edemediğim kalmayı ise hiç beceremediğim...
Şafak vakti yüreğimin en derin kalmış izberesinden adın duyulur feryat edercesine.....
Göz bebeklerim bile küs sensiz geçen her bir yeni güne...
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta