Yüreğimdeki şehir Söylenmemiş sözler 1

Şimdi ben hangi cümlenin yanına sen eklesem cümleler bile ağlar halime....
Sorgusuz sualsiz ve bir köşeye bırakılmış bizden arta kalan...
Bir geçmişe ve geleceğe yol almadan... İki yanlışı bir doğru yapmadan..
Güneşe,aya ve yıldıza hiç aynı gözde bakmadan, onları da sessizliğe boğarak.....
Gitmeye cesaret edemediğim kalmayı ise hiç beceremediğim...
Şafak vakti yüreğimin en derin kalmış izberesinden adın duyulur feryat edercesine.....
Göz bebeklerim bile küs sensiz geçen her bir yeni güne...
Beklemek; nereye varacağını bilmeden binilmiş dur durak bilmeyen bir taraftan su alan yıpranmış sandal...
Özlemek gözlerin gözlerimden ayrıldığı anda başlayan haince bir kumpas...
Sevda adına edilmiş her söz biraz eksik duygu dediğim yürek acısının yanında....
Ve kalmak dediğim yıkık bir şehri yeniden inşa edebilmek kadar yürekli,bir o kadar zaman, bir o kadar azim, bir o kadar sevgiye muhtaç...
Hadi söyle var mısın bir şehri yeniden şehir etmeye...var mısın söyle yıkık duvarlarımı çıplak kıyılarımı bir bir örmeye.....