Yüreğimdeki Öğretmenim

YÜREĞİMDEKİ ÖĞRETMEMİM

İsmini gül yapraklarına yazmıştım,
Her gün onlara bakarak,ben onları koklarım.
Elimde silahlarım,belimde bıçaklarım vardı,
İsmini yapraklarına yazdığım gülleri,
Koklayınca,utandım attım onları,
Böyle değimliydi dedim öğretmenimin bana anlattıkları.
Su döktüm dileğinle yüreğimin bahçesine ektiğim güllere,
Büyüsün çoğalsın goncaları,umut versin ellere…

Bir rüzgar esti kuruttu güllerimi,bir gece,
Güllerimi,goncaları bahçede.
Kötülükler kabardı ruhumda,
Terör fikirleriyle dolu buldum beynimi,
Kendi fikrimce sandım her şeyi,benim bildiğimi,
Dünyayı yola bizim gibilerin getireceğini.
Bir an kurşun mu yedim,vurgun mu bilemiyorum,
Yarı canlı sana,senin bilgilerine sığınıyorum,
Atıyorum elimdeki,belimdeki silahları
Gülleri kokluyor ve utanıyorum,
Büyüsün diye goncaları,bir daha onlara su veriyorum,
Gözlerimin önünde seni görüyorum
Sevgili öğretmenim……

Bir kazaya karışıyorum bir gün,
Üstüme geliyorlar,düşmanca bakıyorlar bana her gün.
Vuracaklar beni öldürecekler,bunu çok iyi biliyorum,
Kurtulmak için yalanı düşünüyorum,
Zira; akan kanları görüyor,güle benzetiyorum,
Yaprağına adını yazdığım gülü anımsıyorum,
Gülü kokluyor ve çok utanıyorum,
Çünkü sen bize hep doğru olun diyordun…
Ve su döküyorum güllere onları suluyorum,
Büyüsün goncaları çoğalsın istiyorum….

Kaçıyorum kötülüklerden,sevgili öğretmenim,
Sen bize kötülüğü hiç öğretmedin ki!
Kaçıyorum yalanlardan yalancılardan,
Sen bize hep doğruyu öğretmedin mi.?
Hayatın zor doğrularla dolu olduğunu,
Kolay ve yalanların bolluğunu biliyorum
Yaralı bir küheylan gibiyim,zoru seçiyorum,
Sığınmak için bir doğru kapıya koşuyorum,
Her gün bin kere ölmeyi düşünüyorum,
Bir gün doğrularla yaşamak için
Bu doğru hayatta mutlu sona ulaşmak için,
Senin doğrularını yapraklarına yazdığım,
Gül bahçeleri yetiştirdim dünyamda,
Anlattığın doğruları yaşamak onlara sığınmak için..
Her gün gül bahçelerini suluyorum öğretmenim,
Goncaları büyüsün çoğalsın istiyorum,
Güllerin kokusunda ben seni,doğruyu buluyorum,
Güllerin güzelliğinde sevgini yaşıyorum,
Seni yüreğime gömdüm yaşatıyorum,
Sevgili öğretmenim….

İnsanlar tüm öğretmenlerini sever elbette,
Ama birisinin sevgisi,benzemez bir diğerine,
Hele biri olur ki,işler sevgisi,insanın ta yüreğine.
Senin yerin işte öyledir sevgili öğretmenim,
Düşüncelerimde…..
Ben seni güllere sadrımda gömdüm,öğretmenim,
Yüreğimin ta derinliklerine,
Yüreğimin gül bahçelerine,Cennet köşelerine………….

24,Kasım,2004