Herkesin bir kenti vardır
Benim kentimde ben açım
Dostluğa,sevgiye ve aşka
Benim kentimde ben solgunum
Fırtınalar tarumar etmiştir ormanlarımı
Yüreğimi savurmuştur duvardan duvara
Şimdi kuş ölüleri yatar
Kentimin sokaklarında
Benim kentimden kimse geçmez
Göçmen kuşlar bile göğümden uçmaz
Katliamların kentidir ki
Her gün bin defa katledilirim
Ağıtlarım var kentimde
Dağlardan yankı bulur
Kentime inmez yankılar
Dağlarda perişan aç kalır
Kurtuluş günü yok benim kentimin
Her gün kurtulamayış günüdür
Yani yastır her gün
Yani ölüm gerisi yine ölüm
Başında ben varım kentimin sonunda ben
Efendisi benim uşağı ben
Ölen benim,doğan ben
Bir ben varım ötesi hep ben
FAHRETTİN ÇİÇEK
Kayıt Tarihi : 29.3.2007 20:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!