(Kar yağardı dışarda
Tipi olurdu,
Soğuktu...
Uyurdum umursamadan.)
Düşlerim vardı
toz pembe
Uyanmak ne acı
Tam
'şifa buldum' derken
Kaybetmek ilacı
Böyle tersine tersine
Akmasaydı sular,
Yırtıverdi ağzımı
Başımdaki yular.
(Birden,
dışardaki karın soğuğunu
benliğimde hissetmiştim...
İçimden sana
'gitme'
demiştim,
Yüzüne karşı
'gidersen git'...
Uykularımı da al git,
Düşlerimi de...
Belki dönerdin geri
Tükenir miydi ümit?)
Ümitler tükenmese de,
Sabır tükenir
Her akşam
Her sabah ölmeye
Kabir tükenir.
Böyle aydınlıktan sonra
Kararmasaydı günler,
Ne kadar hoş koksa da
Dikenliymiş güller.
Gururluyum aramam
Ne olur sen ara,
Yenik düşecek tohumlar
Yüreğimdeki kara.
Kayıt Tarihi : 24.11.2004 19:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kaç insanın hayatını değiştirdi,
kaç insanın yüreğine kışı getirdi kimbilir...
gururumuz nelere mani oldu! ?
TÜM YORUMLAR (1)