Hiç birini çok özlediğin için ağladın mı?
Çok sevdiğin için.
Onu sadece bir kez daha görebilmek için.
Sesini duyabilmek için.
Ben ağladım.
Hiç birini düşündüğün zaman için acıdı mı sevgiden?
Hatırladığın için yeşil gözlerini,
Yeşil en sevdiğin renk oldu mu?
Bir kez daha gittin mi onu anımsatan yerlere?
Ben gittim.
Hiç gerçekten sevdin mi?
Kendinden çok,
Her şeyden çok.
Sen o oldun mu sen olmaktan çıkıp?
Ben oldum.
Sokaklarda dolaştın mı yanında olmasını isteyerek en çok?
Söyledikleri tekrar tekrar, teker teker aklına geldi mi?
Hayaller kurdun mu gerçekleşmeyeceğini bilerek?
Dua ettin mi yazılanların gerçekleşmesi için,
Ve yazılanın o olduğunu görmek için?
Ben ettim.
Hiç yağmurda ıslandın mı onun için?
Bekledin mi sadece bir alo demesini?
Sevindin mi sana merhaba dediği için?
Hiç kimse sevgiyle dokundu mu yüzüne,
Kirpiklerine?
Benim dokundu,
Hem kirpiklerime hem yüreğime.
Dokundu ve iz bıraktı.
Hiç silinmeyecek bir iz.
8 Haziran 2003 1:37 / İstanbul
Güliz ArdilliKayıt Tarihi : 17.6.2011 15:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (12)