Bir ismin yeterdi insanları
Memleketinden terk etmeye
Kandırılan bulurdu kendini
En ıssız caddende,
Bir çıkmaz olurdun insanlara
Dönüp dolaştıkları,çıkış kapısını bulamadıkları
Yine sil baştan oynadıkları
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
