Yüreğimdeki İstanbul Şiiri - Hava Buyukay

Bir ismin yeterdi insanları
Memleketinden terk etmeye
Kandırılan bulurdu kendini
En ıssız caddende,
Bir çıkmaz olurdun insanlara
Dönüp dolaştıkları,çıkış kapısını bulamadıkları
Yine sil baştan oynadıkları
Bir oyundun belkide
Nasıl olmuşta;
Taşın toprağın zehir olmuş,
Sokağın, cadden harap olmuş,
Yaşanacak yerin,yurdun kalmamış
Çocukların sahipsiz,sokaklarda,
Paran zengininde kalmış,
Kimilerine çok uzak
Kimilerine hayatı zindan etmişsin
Artık sokaklarda salatalık satan
Mekteplilerin yok artık,
Değiştirmişler mesleği
Ekmek aslanın ağzından çıkmış,
Yastık altından kazanılmış
Senden kalan bir ismin var artık
Oysaki yüreğimdeki sen başkaydı İstanbul
Saklan baç ile başladı maceramız
Ben saklandım sen her defasında buldun
Şimdi sen saklandın
Ah! ben bir türlü bulamadım
Seni eski İstanbul