Hayatın anlamı,sessizliğin huzuru,mevsimlerin ilkbaharısın sen.
Şimdi odamdayım. Yalnızlığıma ortak ettim seni. Yeniden tutundum hayata. Çok derinlerde sakladığım o büyüyü buldum. Bu gece yalnızlığımı seninle aldattım.
Nedense o soğuk sevgin içimi ısıtıyor. Görüyor musun, gökyüzünde yıldızlar ağlıyor. Ve gece ne kadar masum sen gibi gözlerin gibi ne kadar suskun sokaklar. Ne olur sarıl bana. Öyle bir umut ol ki dünyama yoğruldukça yalnızlığımla sende kaybolayım. Kayboldukça her yeni gün sende doğayım.
Duvarlarda çizgi çizgi gözlerin sıkı sıkı sarıldım sana. Gözümü yumdum sen. Gözümü açtım sen. Yüreğimde,beynimde,havanın doğasında,suyun berraklığında bırak saatleri sen varsın her anımda.
Şu an zamanı durdurdum. Sadece sadece seni düşünüyorum. Kalbimi ellerine tutturdum. Gökyüzüne resmini çizmek istiyorum. Gerçek bir dünyada hayal gibisin.
Seviyorum seni hem inanılmaz hem de akıl almaz. Gücün yoksa çöz yüreğimi yüreğinden. Çöz beni bırak da gideyim.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
