Karlar altında yaşamı sürdürürken
Buz gibiydi gece,
Üşüyordu ve bir düş görüyordu..
Düşmüştü bir tohum gibi
Yalan bir aşkın dibine Kardelen olarak
Umut sandı;
Ben sensiz olanlara seni aratıyorum,
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
Devamını Oku
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
Giden Kardelen'in hayalleriydi
Artık renkli düşleri de kalmamıştı
Koyu hüzün dolu gecelerden sonra
Perde aralığından ilk defa
Güneşe merhaba diyordu oysa
Yüreğindeki sessiz çığlıklarla Kardelen
== Çok güzel bir Şiir okudum Sabah sabah.. yüreğinize,duygularınıza sağlık..Alkışlı/Yorum..selam ve sevgilerimle.. nevzat uçar..))))
Koyu hüzün dolu gecelerden sonra
Perde aralığından ilk defa
Güneşe merhaba diyordu oysa
Yüreğindeki sessiz çığlıklarla
yüreğinize sağlık.güzel dizeler.saygılarımla
Yüreğimde sakladığım çığlıkları
Ya vur öldür
Ya da duy bedualarımla birlikte
Berekette biriktiriğim darlıkları
Ya susuz koy söndür
Ya da besle büyüt dualarınla birlikte...
Tebrikler.....
Saygılar.....
selamla.....
Giden kardelenin hayalleriydi
Artık renkli düşleri de kalmamıştı
Koyu hüzün dolu gecelerden sonra
Perde aralığından ilk defa
Güneşe merhaba diyordu oysa
Yüreğindeki sessiz çığlıklarla
Tebrikler
saygılar
selamlar
Yüreğimdeki Çığlıklar
YÜREĞİMDEKİ ÇIĞLIKLAR
Karlar altında yaşamı gözlerken
Buz gibiydi gece,
Üşüyordu ve bir düş görüyordu..
Düşmüştü bir tohum olarak
Yalan bir aşkın dibine kardelen
Umut sandı;
Avucunda tuttuğu çiçekleri
Gün ağarmayı beklerken
Çığlıkları susmazken
O’ ki
Çıkıp girivermişti
Karanlık dünyasına,
Işık olmuştu
Ne kırlangıç fırtınaları,
Ne de zemheri soğukları
Bükememişti boynunu, kardelenin
O’ ki
Onun siyah beyaz düşlerinde
Sayıkladığı gökkuşağıydı
Bilmiyordu
Kardelenin onu ne kadar çok sevdiğini
Bilmiyordu
Ona nasıl can verdiğini
Güneşin çıkmasını bekledi Kardelen
Aşkına kavuşmak istedi böyle gündüzlerde
Kevserlere aktığında anladı Kardelen
Artık ondan çok uzaktı
Ve o gitti
Bel ki dönmemecesine
Şimdi onsuzluğa mahrum olmuşken
Bilir miydi ki o
Vakitsiz açtığını kardelenin?
Onsuz,
Salaş bahçelerde
Kirli çay bardaklarından çay içtiğini
Bilir miydi ki?
...
Giden kardelenin hayalleriydi
Artık renkli düşleri de kalmamıştı
Koyu hüzün dolu gecelerden sonra
Perde aralığından ilk defa
Güneşe merhaba diyordu oysa
Yüreğindeki sessiz çığlıklarla
Ve o,
Giderken hiç düşünmüş müydü acaba?
Kar taneleri yağarken, kan kırmızısı yağacağını
O,
Her gece ona dönerken yeni düşlerde
Güneşle açan ezan çiçekleri gibi
İşte o zaman,
Adı sen olmuştu
Soyadı da KARDELEN
Emine TOKGÖZ
02.02.2010
Emine Tokgöz
..sevgi destanı gibi,,selam şairimize..
DUYGU DOLUYDU
KUTLUYORUM
kutluyorum..çok ama çok güzel bir şiir yazmışsınız..hele kardelen eklemesi.. kardelenin öyküsünü bilenler için çok daha güzel bir şiir çıkmış ortaya..yüreğinize, emeğinize sağlık..
anlamlı ve manidar bir şiir okudum...sevgi ve saygılar....
Çok içten yazılmış bir yürek sesiydi Emine hanım.. Hep sevgiyle atsın yüreğiniz.. Sağlıcakla kalın.. Halim AKIN 10 PUAN+ANT
tükenmişliğimizmidir yerde boylu boyunca uzanan
Yoksa kendimizden başka her şeyi unutturan umursamazlığımız mı?
Bir mendile bağlanmış umutlar, mendil gibi kullanılıp atılmak için değildir,
Bir mendil bir kalem,bir mendil bir kalem Unutma
yüreğinde ki sessiz çığlıklar senin gözlerindir
Bu şiir ile ilgili 50 tane yorum bulunmakta