Yüreğimin saksısında yaşatırdım seni, güz çiçeğim
Güneş bile dokunamazdı sana, sen istemedikçe...
Gözlerin gibi renk renk açardı yaprakların.
Kıyamazdım koklarken değmeye...
Mutlulukla, huzurla sulardım seni,
Her gece dudağımı değdirirdim yapraklarına,
Ve her sabah, günaydınım olurdu açan çiçeklerin,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
