Yüreğimdeki Çağlayan

Belki mutludur çocuklar oyuncaklarıyla
Belki babalar güler annelere
Bir tiyatro sahnesi olmuş yeryüzü
İnsanlık komedi seyrediyordur

Ekin tarlaları diz boyu yeşillik
Ürkek tavşanlar gezer ormanlarda
Bülbüller bahar marşı besteler
Toprak uyanır rüyasından

Sen elini göğsümün üzerine koy
Yıldırımların düştüğünü duyacaksın
Bahar sevincinin coşkusu değil
Kahrımın dinmeyen sancısıdır

Kardeşlerim, şerefin bekçileri
Filistin’de nazlı bir fidan
Bosna’da bir demet gül
Keşmir’de ağlayan bir karanfil gibi

Ya en adi tecavüze peşkeş çekilen
Bir şebnem temizliğinde bacılarım
Ya elleri kesilenler, ta yüreklerinden
Ya toprağı zindana çevrilenler

Sen evinde gülüyorsun eşyalarınla
Sen sıcak döşekler üzerinde uyuyorsun
Güneş doğuyor, saatin zili çalıyor
Ve bir nöbet yeniden başlıyor

Fakat yüreğim üzerindeki eller bilir ki
En yoğun şelâleler çağlamakta
Acının yükselen feryadından
Bir de kederimin yangınından

Yoksa duymadınız nı olanları
Yoksa yürek yok mu göğüs kafesinizde
Yoksa öldünüz mü bir hiç uğruna
Ey kendini dipdiri sananlar

Bosna’da yanan ateş kopan feryat
Sana ulaşmadıysa Filistin’in acısı
Güney Doğu’nun yasını işitmediysen
Git değiştir yüreğini behey kardeşim

Senin ülkene doğan güneşin
Lekesiz olduğunu sanma
Bir bak Somalide karardı güneşler
Zulüm ufukları sardıktan sonra

Avuçlarımda haritalar var
Kanla sulanmış coğrafyalar
Acılar ağıt olmuş kardeşlerime evlerinde
Gözyaşı ekmek olmuş yırtık çadırlarda

Ey kalpsiz çağın şaşkın bağlıları
Ey gününü gün eden zavallılar
Ey acımayı unutan geçinme robotları
Ey çıkarının delisi olan ahmaklar

Bunca acının kederin ve hüznün
Sağnak yağmur olduğu günde
Bir şey yapmayacak mısınız kardeşler
Yapılması gerekeni yapmayacak mısınız? ?

8/4/1993 Zaandam