Yüreğimde Yüz Yalaz Şiiri - Bünyamin Durali

1.bap
yerin demir
göğün bakır olduğu
bir bakışın ötekinde solduğu
zamanlardayız
susmaya ramak kaldı
konuşmaya üç zambak

2.bap
sesime gül yükledim
öylece çıktım yola
merhametler dilendim
gökküreyi karış karış gezmenin
yerküreyi kırış-buruş etmenin
ilmine talip oldum, ünlendim

hamdolsun yıldızları mükemmel yaratana

3.bap
kantar kantar altına lânetler olsun
gümüşe ve bilcümle mücevherata
beyaz bayrak çekmeye gelmedi insan
insan ki sakınandır
kem gözden, kem kelâmdan
çırılçıplak kalandır
hayvanatla nebatat ortasında
saplayandır çığlığını kalbine

4.bap
elif lâm mim
işte kalbim, işte zihnim, ellerim
işte gayb'a inanmamın kanıtı:
-rızkımı dağıtmışım
çerden-çöpten kurmuşum ben mülkümü
inkârdan arınmışım
bilmişim ıslah nedir
bozguncuya yalakaya el-aman dememişim
ve bulutla gölgelenen alnıma
bıldırcın indirmişim
kudret helvası yerken
öğrenmişim aczimi

hep ömrüme, ömrüme hep yazık etmişim

5.bap
uzamsız bırakıldım
arzolundum ateşe
ateşten üç kelime
biçildi kostümüme

6.bap
tinimde herkesin ayak izi var
tutmuyorum kaydını katil adaylarının
ey yâr, yalvaryakarım bugün
sır'ı dökük aynalara
upuzundur gönlümün kederden seğirmesi
yumma kalbinin kirpiklerini
sen bir köz'ün geçmişinde boylanan
suçluluğumun gizli talihi

7.bap
say ki hiçbir vakit tasarlamadın
düşlemimi silkeleyen kösnül rüzgârı
fakat elbet kavrayacak koynumdaki sır
ıhlamur çiçeklerinin ağlayışını
köklerim kıvranırken antik kentlerde

8.bap
öğütülmüş deyişlerden iyi süzülmüş
unutulmuş sevişlerden çekilmiş bıçak
kadar derin, kadar çıplak, kadar gerginsin
yumulu gözlerinin güz'lenmiş çevriminde
hayal ağaçlarından bir serinliksin

9.bap
bir cinnete zorla beni
sevimli bir cinayetin keşif kolu yap
oluşturmaya yetkin bir adam
olarak kalmalıyım yarınların ufkuna
mümkünse köpürtüver kanırtılmış düşlerimi

10.bap
"buraya bak burada, bu kara mermerin altında"*
ihtilâllerle şekillenmiş sarsaklığım duruyor
çocukluğumla çılgınlığım arasında

(*) : ece ayhan

11.bap
çarpıtılmış ağıtlarla çıktım ehramınızdan
ey rasyonel fahişeler
ey bilimsel dümbelekler
anladım, ölmek kadar korkuyorsunuz
kumruların şehvetinden

12.bap
güz ki: benim benzerimdir
sarartılmış bir doğru'dan çevrilirken siz

13.bap
siz naftalin kokusuna batmış perdeler
kaç dünya yağmalandı pencerenizde
ömrünüzden kaç güz doğdu, anlamadı hiç kimse

14.bap
bunca karmaşanın ortasına neden geldin ki
hormonlu duygularla, steril aşklarla
tacirleri esnafları da takarak ardına
-üstelik delirmiştim, kötü sevindiriktim-
sövgüler savurarak burukluklara

15.bap
kalbinden öptüğüm denli gül'e vurdum ben seni
hadi çek çıkar şu sancıyı kalbimin körfezinden

16.bap
oluk oluk akıtılan gözyaşlarıdır
acıyla ayrılığın tebaasına yazılan
bu firari bakışma

tam orda duruyor hasret
sevinçle semender arasında

17.bap
ipek'le ten
gözleri gökkuşağına benzeyen özlem
uzadıkça uzar senden salınan seslerle
bundandır ayrılıkların kor'a kesmesi
sapsarı yorgunluğu bundandır işte
pişmanlıkların

18.bap
bir akşam alacasında bildim efkârlanmayı
saçlarımı firavunlar çekiştirmişti
hüzünlenmeyi esas o vakit sevmiştim
dindar bir orospu kadar diklenmeyi de
sızısı parmak uçlarımı kavlayan şarkılarda

19.bap
durup-dururken kibirlendim çayırlıklarda
doğaçtan yaşamaya bismillâh dedim
kahrı rüzgâra sormaya avazlanmaya
niyetlendim de bir imsak vakti
kesintisiz kan sıçradı dünyaya

20.bap
doğu'ya tuttuğun gül seni utandırmaz
-mağrurluğun yeter sana ebruya tutkunluğun-
hangi arastada dursan orada kutsar kimliğini
gizemle güz almaşığı bir aşkla kıvrandırır

21.bap
gırtlağımda harflerin uğultusu yırtılıyor
kedilere ve uskumrulara büyüyor gurbet
dağınıklığım benim: anlasana, dünya kanıyor!

22.bap
yürüsene seni dağlar alkışlasın
vakit kutlu diye sundum ben seni
otuz kuşlar şahına
gülümse! seni kargışlarsa mor yağmurlar kargışlasın

23.bap
saçlarım benim: suçlarımın, korkaklığımın simgesi
her teliniz uyluğuma saplanan birer kılıç oluyor
birer itiraf oluyor tiksindiğim şehirlerde
mazgallarda biriken çürümüşlük oluyor
hassas noktalarımı kirleten, kirleten ve delirten

24.bap
adabımuaşeret kurallarından azad edildim
sabittir tecrübeyle
sevdanın çardağında çürüdüğüm bu yüzden

ölüm, siyah atlı bir prens gibi geçiyor üstümden

25.bap
bulaşıcı kötülüğün
yalnızlığı yağmurluk gibi kullanmanın
eğreti bir ceket kadar sıkıntılı durmanın
kokarcaların yaydığı kokudan kaçmanın
toyluklara çırılçıplaklığa davranmaların
o kesif ve feveran karmaşasında
ne zaman cüret etsem sevdalanmaya
kalbim benim, zibidiliklere uyarlı kalbim
görgüsüz yangın yeri her seferinde

26.bap
sönümlendirildikçe kabarır dilimin yalazı
çarpıntısı çoğaldıkça bulaşır keder
aklımın oylumsuz ormanına
bu şehrin çeşnisini hıncımla kucaklayıp
geçen benim, göçen benim
ve kalbine katiyen mukayyet olamayan
ucu-bucağı bombalanmış bir sıkılganlıkla
uçan benim
viraneliklerdeki bakımsız köpekler üstünden

27.bap
inkâr ettim gürleyen suyu
göğsünden, göğsünün sabık sesinden
renklerini kınayan bir keklik gibi
inkâr ettim ve sevdim
bir yalvaç aranırken fatiha suresini

28.bap
gözlerim çok acıyor, ovsun biri
zira tenhalığı savunuyorum
fırtınayı anlamaya
leoparlara kangurulara sığınmaya çalışıyorum
suçluyum dünyaya kötücül bakmaktan
dünyaya beş vakit sövmekten kumralım!
bu insan suretinde hilkat garibesini
dünyaperestler lütfen!
savunsun biri

29.bap
âşığıyım yalnızlığının
senin o süklüm-püklüm yalnızlığının

30.bap
yoksul bir köpek ayaklanıyor paslı sokağında dilimin
apansız yolunuyor yüreğimin en gösterişsiz yaprağı
memnun değilim diye gövdemi taşıyıp durmaktan
kalbim mevsimsizliğe mesken tutuldu
yanıtsız yaşamaya mecbur bırakılmış aşklardan

31.bap
sesimin
ötesini gör!
yolumun
külümün
ah dalımın dalımın
ezilmekten kokmaya vakti yok ki gülümün
yetisini gör!

32.bap
söz
sancısıyla kaimdir,
çiçek
solmasıyla,
yatağını şaşırmasıyla kaimdir ırmak,
aşk
kavgasıyla

33.bap
ağzının en delisinden su kanalıyım

34.bap
alazıma yakın dur
göğsümdeki kısrağı öyle sağlam kışkırt ki
şu soru parıldasın herkesin aklında:
-nereye böyle yaz yeli?

35.bap
hadi gel
çadırını çığlığını topla
soğumadan aramızdaki şu tarçın sessizliği
ölümün kalbimize kalın kalın yazılan
sisli sözler olduğunu
açıkla!

36.bap
nasıl ısınırsam, nasıl soğursam
aklımı her gün azar azar yitirişimi
öyle sevdim akasyalardan kutsal tenini

37.bap.
herkesin gücüne gidiyor bu bendeki tenhalık
her fesatlık b
..........
..........