Yüreğimde Yılan Dağı
Karanlık çökerken suskun taşlara,
Adını unutmayan bir rüzgâr esse de
İçimde bin yılın yalnızlığı var
Ve sırtımda kış gibi çöken dağlar.
Ne selam gelir ovadan
Ne bir kuş konar dalıma
Giden gitti, dönen olmadı
Ben hep aynı yerde,
Ama hep daha uzakta kaldım.
Yılan Dağı değil belki önümde duran
Ama ihanetten örülmüş bir zirve var
Tırmandıkça içim üşür
Ve her adımda bir dost daha yitip gider.
Bir ananın duası var kulağımda
"Yolun açık olsun evladım" derken
Bilmez ki yollar değil bizi yoran
Yollarda sustuğumuz çığlıklar aslında.
Gurbette geçen her gün,
Bir vefasızlığa gömülmüş mezar taşı
Ben hâlâ yaşıyorum
Ama yüreğim çoktan toprağa karıştı.
Kayıt Tarihi : 23.4.2025 03:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!