Yüreğimde Yer Bulan Sevda

Bir elimde bir kızıl karanfil, diğerinde papatya
Bir avuç alevdir karanfil
Sarıpapatya
Sanki cennet-i alada
Tüm sıcaklığıyla
Tüm alımlığıyla
Gönlümde
Bira avuç sevda
Bir düş bahçesi
Sanki tükenmeyen
Yılların biriken sevdası
Göğün ufku, göğün en mavi yeri
Birde hiç unutamadığım, yar yüzü gözlerimde kaldı

Bir elimde hüzün, diğerinde de bitmeyen acım var
Kahrolmuşluğum sular-seller gibi akıyor
Yine çorak topraklar gibiyiyim ben
Bendeki dudaklar kurudu
Bende biriken hüzündür
Birde acısı içime
Vuran
Beni kavuran
Yüreğimin ateşi
Gözlerimde
Akıp coşan yaştır her an
Bana garip bir hal oldu
Bir elimde İstanbul’un tozlu kaldırımları
Diğerinde ise burnumda tüten sılamın güzel çehresi

Ah! Kör düğüm olmuş, buruk bir yürek var bende
Şaşkına döndüm bugün şaşkına
Yine koca bir hüzün kaldı
Bana
Dili yorulmuşçasına
İstanbul
Tek kelime
Etmiyor benimle
Sadece
Karaköy rıhtımı
Çalkalanıyor
Yine tüm dalgalar homurdanıyor
Ruhum okşayan martıların kanadında
Bineceğim geminin güvertesi asılı, zaman akşam vakti

Bir elimde sıcak bir çift el var, diğerinde de al gül
Eller aydınlık, eller özgürlüğe
Sımsıkı kenetlenmiş
Umuda yolcu
Al gül
Fırtına dinlemiyor
Kopan kıyamete
Rağmen
Gün doğumunda
Erken şafaklaşan
Hayali devran gibi
Ya da muhannete dur diyen isyan
Yar yüreğine akıp gelen, bende yer bulmuş sevda gibi

Mehmet Çobanoğlu
03.09.2017
İstanbul