Telaşın bizi sıkıştırmasından silkinemiyoruz.
İyilikleri de kötülükleri de atamıyoruz omuzlarımızdan,
Attığımız yalanların menzili bizi cehennemin kapısına taşımaya yetmiyor.
İyiliklerimiz artık sekeceği duvara varamıyor.
Zalimler şizofrenlik korkusundan masumların elini sıkamıyor.
Kasayı bile zengin edemeyen rulet masalarının ortasında,
Boynu ağrıyan baykuşların arkasındayız
Eli kalem tutanlarımızın dirseklerinde yama yok,
Kürek sallayanlarımız sıkılmayı öğrendi.
Ben yeni bir his öğrendim, silkelenmek.
Kayıt Tarihi : 11.11.2019 19:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökay Aydoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/11/yuregimde-yaslilara-yer-vermiyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!