Yüreğimde Yanıyor Şiiri - Kadir Soytürk

Kavlinizde sömürmek,yakmak,yıkmak var mıydı?
insan hakkını bilen, hiç böyle yapar mıydı?
Allaha inansaydı, petrole tapar mıydı?

Yalana yalan dünya,nasıl da inanıyor...
Yangın Bağdat'ta değil, yüreğimde yanıyor

Demokrasi, eşitlik, insan hakkı dediniz
Sömürdünüz bölgeyi, neyi varsa yediniz!
Irak islam vatanı; defolunuz, gidiniz

Allı-pullu laflara, hep saflar inanıyor
Yangın Irakta değil, yüreğimde yanıyor!

Diyorlardı Iraka,demokrasi gelecek
Insan hakkı olacak, bütün yüzler gülecek
Akan gözyaşlarını, mermiler mi silececek?

Senin yalanlarına, ortağın inanıyor
Fellücenin ateşi, yüreğimde yanıyor!

Unutma ki bu seller, bir gün olur durulur,
Bu günlerin hesabı, teker teker sorulur.
Zaten bir “tek diş”in, var o da yarın kırılır

Inananlar, bu güne yakinen inanıyor.
Telafer'in ateşi,yüreğimde yanıyor!

Medeniyet işte bu: yakmak, yıkmak, sömürmek
Haram-helal demeden, yiyip içmek semirmek
Kan ile et az gelir; kemiği de kemirmek...

Bazısı barbarlığı, medeniyet sanıyor
Necefe düşen ateş, yüreğimde yanıyor!

Biliyorum bu çıkış, bunca zulme az gelir.
Elbet zulmü susturan, kutlu bir avaz gelir...
Geçer bu soğuk mevsim; bahar gelir, yaz gelir

Dostlar yaram derindir; kanıyor da kanıyor
Kerkükü yakan ateş yüreğimde yanıyor!

Şu atılan bombalar, o gün dile gelecek
Buşun da Coninin de, ciğerini delecek
Şu ağlayan analar,yavruları gülecek

Kimileri bu işi oyuncak mı sanıyor?
Kardeşe düşen bomba,yüreğimde yanıyor!