Yüreğimde Umudumsun Şiiri - İsmail Türkmen

Gece seni hatırlattı her karanlığında
Gökyüzündeki yıldızında, ıssızında
Yolların çamura bezenmiş loşluğunda
Seni düşlerimde yaşadım, başkalığında

Yanmasında günlerin hasretinde yüreğin
Sen vardın, saçların bilmediğim gözlerin
Seni sevdim yağmur ıslaklığında, günlerin
Sen vardın ıssızlığa kavuşmasında güneşin

Bir ben bildim sevdiğimi, birde düşlerim
Güzelliğini yaşadım, sensizlikte gecenin
Her uzattığında tutuyorken elini ellerim
Sevdim uzaklarda bir yerde iken bendenin

Aşkın gelincikte güldeki gözyaşlarında
Yıldızlara eşlik eden sensiz yakamozlarda
Hüzünlü hayallerde, yürekte yaşananlarda
Sen sevdim saçlara taç olan papatyalarda

Söyleyemediğim sevda dolu sözlerde
Yanıp kavrulurken Kerem gibi çöllerde
Uğruna yandığım aslı sendin özlerde
Sevdim yüreğim olsa da başka gözlerde

Yunus gibi bekledim mihrabın olmanı
Parçalandı duygularım gördü, el olmanı
Her onmaza inanıp, üzüntüden solmanı
Bekledim umutla yüreğime yar olmanı

Canımsın sen, candan öte dostumsun
Yüreğinde yara göreceğim korkumsun
Ömür boyu seveceğim hüzün yolumsun
Sevdiğimsin, yüreğimde umudumsun