Yüreğimde SimSİYAH GÜLler AÇtı......DENE ...

/Seni tanıdıktan sonra bi daha ağlamıyacağım diye söz vermiştim bitanem! ilk defa, bugün, delicesine yaşlar süzüldü gözlerimden... saklamaya çalıştım herkesten! Yokluğunu yaşamak çoook zor... alışmaya çalışmak daha da beter! /

sığırcıkların ilk yaz sevincinden topladığı,
akşamı ılık bir yorgan gibi örten,
sabahı bir tül gibi aralayan yumuşak
ve sessiz gülüşünü, özledim seni çok özledim can yoldaşım...

...Geç çıktın karşıma.. Tuzaklı zamanlarda... dar vakitlerdeydin gittin.. Bir gün seni deliler gibi arayacağımı hesaba katmadan hem de... Yaşam gizini üfürmede yakın bir akraba gibiydi... Hayat hiç cömert davranmadi ki bize! ...

* Gittin! .Çoook uzaklarda... bana gerçek kadar yakın, bir düş kadar uzaksın şimdi. Sadece yalnızlıklar devinir içimde, bir tutku olur yüreğimde, çığlık çığlığa...tıpkı seninle sensizliği yaşamak gibi... ben seninle hüznü sevdim... hüznüm ve yalnızlığım dost oldular, sen nerdesin sevgili?

/Özledim seni, yüreğimde yaşattığın fırtınaları, çocuk kahkahalarını, seni hissetmeyi özledim!

Resimlerimize baktım da dün… evimizi… oturduğun koltuğu, yemek yediğimiz, kadeh tokuşturduğumuz, hep mutlu olduğumuz masamızı özledim...traş oluşunu, likörle içtiğimiz sade kahveyi, en sevdiğin yemekleri yapmayı, çocuk gözlerini, sımsıcak sarılışını, bana hayran hayran bakışını, seni sevmeyi özledim! Yüreğin titreyerek, 'Canım Karıcığım'.. diyen sesini, bakmaya kıyamadığım, doyamadığım gülen yüzünü, yüzüne yüzümü sürmeyi, sıcacık ellerini, o gülen gözlerini, varlığını özledim! /

*
....Artık seninle başlaşam da güne, seninle bitirsem de geceyi, bilirim ki geri getiremem seni… İçimi acıtıyor sensizlik! … Bir yanım eksik şimdi, evimin neşesi, yaşam kaynağım…neden gelemiyorsun ki gittiğin yerden!

bitanem, meğer gidilen yol ne uzun...
beklenen tren ne geç gelirmiş....sensiz kalınca!

*
..Sahilde; bir kıyı kahvesinde, zeytin ağaçlarının gölgesinde.. eski, tahta bir masada iki sandalye çekip oturmuştuk seninle hatırlar mısın? O kıyı kahvesinde zamanı durdurmuştuk seninle...Ellerim ellerinde, göz göze… neler paylaşmıştık o küçücük zaman diliminde.. Dostluk, arkadaşlık, sevgi...özlem... hasretler... hayaller…

/Ellerimiz kenetlendiğinde o tahta masada yüreklerimiz bir sünger gibi çekmişti gözlerimizden söyleyemediklerimizi...Geçen yıl gittim de o kır kahvesine yokluğundu kahrettiğim! Göz yaşlarımı tutamadım, ağladım sensizliğe...Bir zaman diliminde seni kaybettiğime ağladım sessizce! /

*
Günler geçiyor artık sessiz ve derinden.. yaşamın da bir anlamı kalmadı sanki! ..

Ah! İlk kez aklımdan ölümüm geçiyor…Ben ki; dağları yerinden oynatan, hayatı bir sünger gibi içine çeken, yaşamı delicesine seven, gözlerinin içinde hayat böceğini öldürmeyen...Ben ki “yaşamak güzeldir” diyen! .. Yitirdim galiba sevinçlerimi, yaşama arzumu, hayat böceğimi...Galiba bu dünyadaki misafirliğim de bitti.... İlk kez aklımdan ölümüm geçer şimdi! ..

/Bu akşam hüzünler girdi penceremden,
yalnızlığıma yalnızlık kattı... geceydi hüzünleri getiren...
yüreğimde simsiyah güller açtı! /

*
....Koskoca sekiz yıl oldu sen gideli... eşim, arkadaşım, can yoldaşım, hayatımın anlamı, nur içinde yat!

Yıldızlar yağsın üzerine.. sensiz, bir saka kuşuyum şimdi yağmurlarda ıslanan... üşüyorum...
üşüyor
üşü..
ü.!

09 Ağus.2010