Yüreğimde Sen Varken Şiiri - Hüseyin Erkan

bir zamanlar
hiçbir kederim yoktu
yüreğimde sen varken
buluşmasak
görüşmesek de aylarca
seni görür
seni bulurdum
aynaya bakınca
taptaze
ve lekesiz
bir gül dalında gonca.

bir zamanlar
seni koklardım
gülü koklayınca
özlemek de seni
bir zevkti benim için
yollarını gözlemek de
rüzgâr seni getirirdi bana
seni getirirdi yağmur
seni getirirdi bahar
kokunu duyardım her çiçekte.

bir zamanlar
hiçbir endişem yoktu
yüreğimde sen varken
ne hayaller
ne hayaller kurardım bilsen
geceleri gökyüzüne
gündüzleri mor denize bakarken
gülüşünle dalgalanırdı deniz
canlanırdı hayalimde her ânın
serçelerle gönderdiğin selâmı alır
martılarla söylediğin şarkıyı dinler
ben olurdum
en mutlu insanı
bu dünyanın.

bir zamanlar
korkmazdım hiçbir şeyden
yüreğimde sen varken
dövseler de
sövseler de aldırmazdım
hiç kimseye kırılmaz
hiç kimseye darılmazdım
baharı bahar diye severdim
yazı yaz
kışı kış diye
hiçbir farkı yoktu
gecenin gündüzlerden
yıldızlara bakmaya doyamazdım.

bir zamanlar
ne güzel
ne hoş
ne tatlıydı yaşamak
yüreğimde sen varken
oysa şimdi
bir çöl kadar kurak
ve çorak
kutuplar kadar ıssız
ve soğuk
okyanusların en derin yeri kadar
karanlık mı karanlık
bu mahzun
bu zavallı yüreğim.