Düş kokulu bir çocuktun sen saçlarına tutunduğum
Eylül rüzgarlarında
En çok şeftali kokan yağmurları severdik ikimiz
Ve buluşurduk eşkiyalar indiğinde şehirlerin aydınlığına
Kimse görmezdi …
Bilmezdi çocuklar
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Çok hoş bir diliniz var...
Kaleminiz daim olsun saygilarimla
şiirlerinizi okumakdan haz duydum
saf ve temiz yazılımlı
abartısız okuruna güzel bir sunu
çok hoş olmuş
yüreğine sağlık kalemin hiç susmasın
salim erben
muhteşem bir şiir yüreğine sağlık şiir tarzın ünlü bir şairin tarzına benziyor kalemin daim olsun
çok güzel bir şiir okudum... üzerine saatlerce konuşulabilecek bir şiir...
bu ne kadar harıka bir şiir,kutlarım.
“Yüreğimde Kırlangıç Masalları”nı okurken, nedendir bilinmez; Cahit KÜLEBİ’nin aşağıya aktardığım o çok bildiğimiz ve sevilen
“HİKâYE (BEBEK)”sini getirdi gözlerimin önüne. Hatırlanılacağı üzere bu efsane şiir, bestelenerek yıllar önce Cem KARACA tarafından 45’lik plağa okunmuş; BEBEK’in tanınmasına ve sevilmesine vesile olmuştu. “Yüreğimde Kırlangıç Masalları” da böyle bir havanın esintisini yaşattı okurken.
Senin dudakların pembe
Ellerin beyaz,
Al tut ellerimi bebek
Tut biraz!
Benim doğduğum köylerde
Ceviz Ağaçları yoktu,
Ben bu yüzden serinliğe hasretim
Okşa biraz!
Benim doğduğum köylerde
Buğday tarlaları yoktu,
Dağıt saçlarını bebek
Savur biraz!
Benim doğduğum köyleri
Akşamları eşkiyalar basardı.
Ben bu yüzden yalnızlığı hiç sevmem
Konuş biraz!
Benim doğduğum köylerde
Şimal rüzgarları eserdi,
Ve bu yüzden dudaklarım çatlaktır
Öp biraz!
Sen Türkiye gibi aydınlık ve güzelsin!
Benim doğduğum köyler de güzeldi,
Sen de anlat doğduğun yerleri,
Anlat biraz!
Kırlangıç
Pembe binanın saçağında
Çamurdan bir evi vardı
Birden patladı hırçın fırtına
Yapma diye bağırdı
Fırtına sonrası
Ne saçağı ne evi kaldı
Kırlangıç yapayalnız
Ortada kaldı
Bulutlu gecenin karanlığında
Gökyüzüne doğru uçtu
Dönüp bakmadı
Yıkılan saçağa
Lanet yağdırdı
Fırtına denen alçağa
Aylarca
Gökyüzünde kaldı
Neşeden uzak
Hep hüzne daldı
Duydum ki kırlangıç
Yere konmuş
Biraz yorgun
Biraz da solmuş
Dudağında ki gülümseme kayıp
Gözleri mor mor olmuş
Hala kararsız
Hala yorgun
Fırtınaya kızgın
Bana dargın
H Yusuf Şahan
KALEMİNİZ DAİM OLSUN
SAYGILAR
sevdam da giderdi…
üşürdü yalnızlığım…
yüreğimde kırlangıç masalları
yüreğinize sağlıkk şiirleriniz çok güzell..
Tebrikler güzel şiir anlatımı
şiir akışı vede okunuşu
okyucusunu yormayan
oldukca etkileyici bir paylaşım olmuş
başarılayın devamını dilerim
Bu şiir ile ilgili 50 tane yorum bulunmakta