*Yüreğimde Kırlangıç Masalları

Düş kokulu bir çocuktun sen saçlarına tutunduğum
Eylül rüzgarlarında
En çok şeftali kokan yağmurları severdik ikimiz
Ve buluşurduk eşkiyalar indiğinde şehirlerin aydınlığına
Kimse görmezdi …

Bilmezdi çocuklar
Biz silerdik gün ışıdığında gözyaşlarını
Ve ay taşınırdı yabancı şehirlere biz sevişirken.

Caddeler ıslanırdı toprak kokardı yalnızlığımız
Yasemin toplardı kadınlar ve hanımeli yaprakları odalarına
Salkım saçak olurdu düşlerimiz
Gülüşlerimiz …
Ve bir oda dolusu aydınlık bastırırdı sevdalarımızı

Düş kadar masumduk oysa
aşk adına oynarken en güzel oyunlarımızı
avuçlarımda avuçların
sesimde gülüşün çınlardı ay taşınırken
sen giderdin…

sevdam da giderdi…

üşürdü yalnızlığım…
yüreğimde kırlangıç masalları