Yüreğimdeki kanatlı atlar, koşa koşa yoruldu
Menzil uzak, belirsiz, kılavız yok, yabanlık
Bu can ürkek kuş gibi daldan dala konuldu
Takatım yok, ruh uçtu, ceset kaldı, karanlık
Ruhumdaki son nefes gitti boşu boşuna
Can cekişti her lahza karanlığa karıştı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta