Bak işte yine karanlık çöktü akşam olmakta.Gideceksin yine biliyorum.
Sıkıca bir birine kenetlenmiş ellerimiz ayrılacak ve sen ellerimi ve bedenimi yine yalnız bırakıp gideceksin.
Ama seni anlayabiliyorum ve kızmıyorum.Konuşamıyorum bile.
Oysa sana söyleyecek o kadar çok şeyim var ki.İçimde isyanlar kopuyor.
Gitmemen için bagırmak haykırmak istiyorum.Sanki bogazımda düğümleniyor kelimeler.
Ben susuyorum ellerimiz ayrılıyor ve sen gidiyorsun.Attıgın her adımda binlerce kez ölüyorum.
Peşinden senle gelmek istiyor yüreğim ama oda biliyor ki bu imkansız.
Tıpkı senin imkansız olduğun gibi...
Kayıt Tarihi : 7.4.2007 23:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NEDEN FARKETMEMİŞ KİMSE OYSA OKUNASI BİR ŞİİR
MÜZEYYEN BAŞKIR
AYRICA ŞAİRLER HAKKINDAKİ BÖLÜME YAZDIKLARINDAN DOLAYI TEŞEKKÜR EDERİM ÇOK NAZİKSİN
MÜZEYYEN BAŞKIR
müzeyyen başkır
TÜM YORUMLAR (3)