Yüreğimde Kaldı Yası Zeynebim

Kır çiçeği gibi açtın erkenden
Düşürdün gönlümü dertli derdinden
Ak güvercin gibi kaçtın elimden
Yüreğimde kaldı yası Zeynebim

Baharda tomurcuk kışta solarsın
Al yazmalı dağlara nur olarsın
Annen gözyaşıyla yollar sorarsın
Yüreğimde kaldı yası Zeynebim

Gözlerin gök gibi maviydi mavi
Alına yazılmış bu kara tali
Feryat figan etti sevenin dili
Yüreğimde kaldı yası Zeynebim

Tellere dokunmaz sazım eskiden
Her telde adını anarım neden
Bahçeye dolmadı bir daha gülden
Yüreğimde kaldı yası Zeynebim

Genç yaşında düştü toprağa nurun
Ellerin bağlanmaz hal ile yârin
Baharları kışa döndüren narın
Yüreğimde kaldı yası Zeynebim

Köy yasta dumanlı dağlar susuyor
Her evde bir ağıt içten yakıyor
Şu kalbim bu derde nasıl dayıyor
Yüreğimde kaldı yası Zeynebim

Çeyizi sandıkta kaldı Zeynebim
Gönlümde ateşler yaktı Zeynebim
Baharımı kışa çaldı Zeynebim
Yüreğimde kaldı yası Zeynebim

Bahçende hüzünle açtı baharlar
Düştü toprağına gençlik anılar
Kul Ortak içinden atar nâralar
Yüreğimde kaldı yası Zeynebim

KUL ORTAK