Bakınca yeryüzüne tepemizden gökyüzü,
Utancından kapadı elleriyle onurlu yüzünü.
Pamuk tarlası gibiydi oysa az önce,
Güneş gösterirdi arada bir gülen yüzünü.
Beyazken griye daha da griye çaldıkça çaldı,
Yeryüzünün kötülüklerini örtmek için,
Gökyüzü utancından karardı.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
