Yüreğimde Erittim Demirden Dağları

Ömer'in yamalı cübbesiydi üstüme örtülen
Halis bir imanla yürüdüm yeri titreterek
Demir'den dağları erittim yüreğimde...

Asil bir sızlanıştı benim ki
Gönlümün çerağında bir kızıl alev
düşman dağların ardında dev
Can evime firavunlar üşüştü
Bu nasip, bu nasip bana mı düştü?
Bana mı düştü bir Hamza misali olmak?
Şehadetten önce iki rekat namaz kılmak.
Darun nedve şuralarda bir yerde
Vatan için düşerim derde, her kederde
Kılıcımın ucunda Medine kokusu
Kefensiz çıkılır kutsi yolculuklara
Besmeleyle doldurduğum tüfengim
Bir yağmur kokuluydu ahengim...

Şu ebu cehil olmalı kurmuşta pusu
Duysa cehl adını kirlenir berrak su
Aslana dağ mı sorulur, Mecnuna çöl
Burada ezan okur dağlar, dua eder göl
Bu toprak ki ihanet etmez dostuna
Hangi çakal girmiş kuzu postuna?
Şu dağlar ki Türkün nazlı otağı
Ta ezelden beri dedem titretti en asi çağı.

Bu toprak ki kan çerağı bağları
Yüreğimde erittim demirden dağları
En sarp dağlarda biten kızıl elma benim.
Zamanın kahpe döngüsünde
Zulmün tekerine çomak sokan benim.!
Malazgirt'ten Balkanlara zemzem kokan benim...

Toprak kokuludur damarımda kanım
Ey dalında kargaların bile "Allah!" dediği vatanım!
Kuru ekmeğime gözyaşını katanım.
Avuçlasam toprağın kan kokusu bendendi
Dinlesem toprağı yırtık kefendendi.

Yürüsem, anlımda ki mühürden tanırdı düşman
Fatih şahlanmış Bizans'a sanırdı düşman.
Ben ecdadımın yüreğini giyindim
Üşütmez bu kar, bu boran beni...
Ömer'in yamalı cübbesiydi örtülen üstüme
Halis bir imânla yürüdüm...
Demir'den dağları yıktım düşman üstüne...

Saffet Çakır