Ağlıyorum ben yine giden sevgilinin arkasından
Gözyaşlarım ıslatıyor bir hüzün perdesiyle kaplı
Yüzümü…
Anlıyor san ki gökyüzü de yüreğimin acılar için de
Yanıp tutuştuğunu…
Gönderiyor yağmurlarını yüreğimde ki yangını
Söndürmek istercesine…
Biliyorum ne kadar ağlasam da gözpınarlarım
Kuruncaya değin
Ne kadarda eşlik etse yağan yağmur gözyaşlarıma
Biliyorum yüreğimdeki sevda yangının sönmeyeceğini
Düşmüş bir kere gönlüme sevda ateşi
Dönüşmüş artık yüreğim de bir yangına
29.04.08 İzmir Mustafa ATA
Kayıt Tarihi : 29.4.2008 13:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!