Yüreğim yüreğini buldu…
Yüreğim yüreğini buldu, unutulmuş bir günde,
Kavuşmuştum mutluluğa, arayış son buldu,
Her çarpışta bedenimde, canlanıp açtı sevgi,
Duygularım dile gelip, evrensel bir aşk oldu.
Doğsun güneş artık, karanlık lav olsun,
Hiç uğruna terk ettiğim, hayata dönüyorum,
Adımlarım daha dik, görüyorum önümü,
Düştüğüm yerden, kalkıyorum bir daha…
Bir çiçek gibi açtı, varlığımda varlığın
Üfledin kayboldum, sıcak nefesinde
Yaşamadığım her eksikliğim, senle tam oldu
Bir hayat oldun ki; bana can verdin…
Ruhum alıp, götürdü beni sana,
Kabul ettin ve istedin yürekten beni
Artık önemsemiyorum, çıkmazlarımı
Bir ışık oldun, sen içimdeki bana.
Oktay ÇEKAL
16.07.2011-21.43
Kayıt Tarihi : 18.7.2011 17:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!