Yüreğim Yüreğine Rastlamış

Dün yüreğim yüreğine rastlamış
Sensizliğe doğru giderken.
Seslenmiş ardından bakmamışsın.
Beni sormuş usulca,birazda endişeli..
Korktuğu başına gelmiş..hatırlamamışsın.
Hani! ..demiş....
Sana sevda yüklü şiirler yazan..
Yok! ..demişsin..çıkaramadım.
yağmurları göstermiş..
Yüreğine yağan onun gözyaşlarıydı..diyerek
Sevgisizliğin şemsiyesi açıkmış yüreğinin....
Bir damlası bile sana değmezmiş.
Bu yürek sana duyduğu sevgiden..
Cayır cayır..alev alev bir yangın,
Sana hiç mi dokunmadı sıcaklığım.
Senin yüreğin okyanusmuş,
Yangınım derinlerinde sönmüş.
Benim yüreğimse sonsuzluğa uzanan gökyüzü..
Okyanus yüreğinin örtüsüymüş..
Yüreğinin gözleri yokmuş..görememişsin.
Ya çığlıkları! ..demiş yüreğim.
Sesin öyle güçlüymüş ki; duyamamışsın..
Seslenişim..dalgalarının sesinde boğulmuş.
Peki..neden? demişsin..neden....
Onu hatırlamazken.
Ona yanmazken..
Uzanışını görmezken,
Sesini boğmuşken seslerimde....
Neden hala yaşarım o yürekte? ..sevgiyle!
Susmuş yüreğim..
Sevgi demiş..bir neden aramaz..sever miş.
Ben sadece sevdim..beklentisiz.
Bu kez yüreğin susmuş..bensizliğe doğru yürürken..
Sevgimin büyüklüğünü..
Kendine bile itiraf edemiyormuş.
Dün yüreğim yüreğine rastlamış.
Sessizce veda etmiş yüreğine..
Sevgimin göklerinden..okyanus yüreğine şöyle bir bakmış.
Gömebildiğince gömmüş sevgisini,
Senin derinliklerine..içindeki sevgiyi görememişsin..
Gözün hep arkada kalacakmış bu yüzden..
Hoşçakal yüreğim..veda ettiğim sen değilsin..
Bu elveda sana değil..bu veda benim..
Yüreğim! ..bu veda benim....
Ben hala nedensizim..
Nedensizce geldim..nedensizce sevdim....
Nedensizce gidiyorum..aynı yolda değiliz artık..
Tek nedenim..nedensiz oluşum.
Beni affet! ..sevdiğim için....beni affet herşey için..
Yüreğim sana emanet! ..................................................