Mutlu ol! demişsin bana,
Artık olamamki,
Gittin sen,yüreğimle..
Evet yüreğimdeydi; çok derinde hemde,
Senin gibi..
Olmasını istediğin martılar..
Şimdiyse,
Sende..yüreğimde.. yoksunuz..
Martılar sana uçtu..kanatsızım gelemem..
Yüreğini yitiren,içinde martılarıyla,
Mutlu olurmu?
Mutluluğum,sana emanetini verdiğimde ancak,
Yerine koyacak yüreğimi..
Umudum cennet kapısında..
Biliyorsun sende; çalamaz,şimdi çalamaz,
Sen''ne bekliyorsunki? ''demiyorsan..
Cesaret,
Kapımı..
Islak soğuk bir gecede,çok titrersem;
Değer veremediğin gözyaşlarım yine dökülürse elimde olmadan,
Çaresiz,çok sessiz ve çıkmazlarda olursam;
Cevap ver,ama çok içten ol!
En cesaretsiz ve yüreksizken,
Açarmısın kollarını bana?
ÖZDENER GÜLERYÜZ
Özdener GüleryüzKayıt Tarihi : 26.10.2007 13:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öyle anlar gelirki hayatımızda ne denirse densin ne yazılırsa yazılsın..mutlu olamıyacağımızı düşünürüz çok geç tir artık..eski radyolar gibi yani..hani çatıya saklanmış ya..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!