Yüreğim yıkık…
Hayat bir yokuş tırmanıyorum dertlerimle
Gitmiyor adımlarım giden yüreğimden gidiyor
Gözyaşım kan kırmızı akıyor bugün
Tenimden düşüyor her damlası gelincik oluyor…
Asi bir kırgınlık var üstümde isyanların durağındayım
Çığlık gibi bakışlarım haykırıyor uzaklara
Ellerim tutmuyor boşluğun ağırlığını düşüyor omuzlarımdan
Sanki yaşamıyorum yüreğim mahkûm hüzün alevlerine…
Alın beni bulutlar saklayın acılarımı yağmur savursun
Sırılsıklam olsun ruhum sel götürsün tenimden beni
Sevginin dolunay çıkmazındayım her yer sensiz
Ben yoğum sanki başka biri var içimde, tenim mahzun…
Yıkılıyorum içimde depremler var aşkımın fay hattındayım
Bir enkazın kıyısında kaderimi bekliyorum
Hayat taşımıyor beni çok ağır geliyorum
Sevgim halsiz düştü ruhum çok yorgun yüreğim yıkık…
Oktay ÇEKAL
08.11.2012–19.03
Kayıt Tarihi : 18.11.2012 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!