Gözlerinin parıltısını arıyorum yıldızlarda,
Denizlerde ıslak saçlarının kokusunu,
Yapraklar altında yüzünün gölgelenmesini,
Körpe ayaklarının izlerini kumsalda,
Gülleri kıskandıran kokunu
Rüzgarda.
Kıyameti kopmuş bir eski dünya gibiyim, anam-babam,
Depremlerle paramparça olmuş verimli toğraklarım,
Göklerim yere inmiş direksiz çadırlar misali,
Seller sürükleyip götürmüş evlerimi, bahçelerimi,
Sfenks ‘imi kumlar örtmüş aslan pençelerine kadar,
Gençliğim kaybolup gitmiş enkaz altında,
Bir tek sen yaşamadığın için
Yanımda.
O yüzden düşman edinmişim sensizşiği kendime,
Sensizlikten tadı-tuzu kalmamış yaşantımın,
Renklerim silinip gitmiş yerimden, göğümden,
Kokularım eriyip gitmiş,
Varlığı kalmamış değip dokunduğum şeylerin,
Bülbüllerim taş kesilmiş kokusuz gül dallarında,
Yüreğim yaralar içinde kalmış
Aralarında.
(GÜVERCİN isimli Serbest Şiirler 'inden > 75-76/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 17.4.2005 21:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!