Yüreğim Yangınlara Üşür

İki Temmuz 1993
şiire tutuşmuş önce Madımak
Sözcük dize dörtlük.
Saza tutuşmuş ağıt tellerinde
Dile gelmiş aşklar,
Pir Sultan'dan Veysel'e akar.
Toprağın hasret kokar, sünbül çiğdemi,
bağımsızlık eser kavak yelleri,
Özgürlük kokar, eşitlik kokar.
İnsan sevgisi kokuyor Madımaktan
Yanmış cayır cayır insan sevgisi.
Yüreğim yangınlara üşür.
Hangi ocaktaki odun yakar,
Hangi gaz, hangi çakmak tutuşturur,
sevgimi yakan ,
Temmuza buz tutan ateşi?
Bir utanç tüter bulutlara,
bir yüz kızarması yükselir gök yüzüne.
Madımak'tan.
Ötelerden bir yerden
gül açar mı alazları yüreğimdeki yangından,
Gül böyle hoş ,
böyle ıtırlı kokar mı?
Atın külleri Kızılırmağa, taşısın kokuları
uçsuz bucaksız yurduma,
Katledenler kanlarında boğulacak bir bir.
Genlerinden kan ve kin bulaşacak çocuklarına.
2 temmuzlar kazındı yüreklerimize
Otuz yedi
can,
Sevgi karanfili açacaklar tarih boyu
lanetlecekler katilleri asırlarca
tükrüklere boğulacak soysuzlukları.