Yüreğim Yangın Yeri Şiiri - Selim Adım

arsız duygularımın hareminde gizliyim
makus mimli mazinin tarihinde tozluyum
buz tutmuş yüreğime vurma ıslak mührünü
akıtma ne olursun! sinsice kin zehrini
küsurlu tarihlerin kusuru miadında
çırpınıyor dalgası; dolaşıyor yadımda
tek karanlık örtüyor; arsız günahlarımı
ulaşır mı bilemem göndersem ahlarımı?
işte o günden beri, çırpınırım ağında
insanlık dizim dizim, izzetim kaf dağında

asırlık müjdelerde günlük sevinç var ama
gündüzü gece çaldı, başka yerde arama

biliyorum! gelmişti, görmemişim amayım
günler yıla dönüyor, ben zamana yamayım
susma, bağır, haykır! nefesin kesilene dek
ya gereğini yap ya elini başımdan çek!

geçmişine hor bakan, geleceğe zor bakar
mazluma yanan ateş, zalimleri de yakar
her nerede vurulsa, bir çocuk dimağından
demokrasi adına (!) kurtulamam ağından
az çekmedi insanlık, nefret neferlerinden
bitmeden dönmemeli haçlı seferlerinden
hilale düşman güruh, kavli karar eylemiş
üç asırlık dalalet, beş kıtayı boylamış

nerede bir ezan var, minaresi yıkılmış
ya ırzları kapıda, ya da kurşun sıkılmış
uyu uyu hep uyu, gözlere mim çekilmiş!
asil tohumlar gitmiş, yerine çim ekilmiş

zaman geçiyor öyle, vebali boynumuzda
yılanlar cirit oynar, vebalı koynumuzda
hasret çoğalıyor bak! yüreğim yangın yeri
kabrinde çok sızlıyor, dedemin kemikleri