Yüreğim Yangın Yeri Şiiri - Gürkan Erol

İçim yangın yeri
Kanıyor yüreğim çok dertli
Çocukken hiç bir şey böyle değildi
Ben hep sevdim böcekleri ve kelebekleri
Genelde büyüğünce güzelleşirdi
Ama şimdi günden güne çirkinleşiyor
Hayat bu demek ki, besbelli
Keşke büyümeseydik kalsaydık hep eskisi gibi
Kabullenmek lazım belki de bu hayatın gerçeği
Değişmez, değişemez ve değiştirilemez
Belki de yaşamak, görmek lazım
Acı gerçekleri tatmak lazım
Yenilgilerden yılmadan
Tekrar ayağa kalmak lazım
Biz karar veriyor sanmakta gafletimiz
Doğruyu yapıyoruz demekle zamanımız
Düzelteceğiz demekle de hatalarımız
Geri dönmeyecek, hiçbir şey sonsuza dek
Eskisi gibi olmayacak bu bir gerçek
Çok zaman önce
Öyle ya da böyle karanlık geçmişimde
Ben gördüm
Ben denedim
Ben zorladım
Olmadı, olduramadım
Olmayınca da daha fazla zorlayamadım
Sonra sil baştan tekrar yeniden başladım
Şükürler olsun ki mutluyum tanrım
Her zaman ailem oldu ilk durağım
Oğlum ve annesi benim sol yanım
Annem, babam ve kardeşlerim
Asla unutmadım, yok saymadım
Ömrüm boyunca her zaman bizzat yanlarındayım
Onlar benim en kıymetli yanlarım
Ders olsun gerçekler oğluma
Dert yanmasın hiçbir zaman bizden yana
İsyan etmesin onu bu yaşa kadar getiren insanlara
Dönmesin yüzünü inkâr vuslatına
Anlasın bu hayatta aile bambaşka
Niceleri gelir gider belki ama
Anne ve baba hayatta bulunmaz bir daha asla..
14 Temmuz 2011
Gerol