Yüreğim Uyuşuyor Güneşe Doğru

hüzün büyütürken gözlerim
ne acılar hayat buldu içimde

kirpiklerimi kuşlara verin
ellerimi yoksullara

yüreğim uyuşuyor güneşe doğru

bana dudak payı bırakmadın hayat

hiçbir şey bildiğin gibi değildi
kabuk bağlamıyor hayat yarası
umutlar heyelan gibi kayarken avuçlarımdan
içimde depili bir volkan uç veriyor hep sol yanımdan

şimdi siz
aldırmayın gök gürültüsüne
belki bir kediyle ekmeğimi paylaşacağım
belki martılarla kanat çırpar yüreğim
bırakın
Kız Kulesi kussun sarhoşluğumu

acıları ezberlerken yaralarım
sürgünüm
uzaklığım bozkırlara

alın sorgusuz sualsiz
özlemi sorun bana
özgürlüğü
açlığı
yanık türküleri mesela
sonra da..
beni makamsız şarkılara dizin
bitmemiş umutlara
tomurcuk çiçeklerle vurun alnımın orta yerimden

varsın rast perdesinde nihavent ağlasın gözlerim
ateş çalacağım gecelere
nereye savrulsam
umut eğireceğim
sessiz sedasız sabahlara

Nisan/2015/Antalya
Sıtkı Özkaya