Yüreğim Üşüyor Oğul Şiiri - Muhittin Laçin

YÜREĞİM ÜŞÜYOR OĞUL

Benden başka çığlığımı duyan yok
Yoksulluk sesimi kısıyor oğul
Yüreğim üşüyor yatağım soğuk
Gece hafakanlar basıyor oğul

Kol kürekten kırık dönmüyor bilek
Üç iki beş eder söze ne gerek
Bütün çıkınımı toplamış felek
Almış bir çiviye asıyor oğul

Çıkmaza savurdu fırtına beni
Issız bir deryada su almış gemi
Rüzgâr zayıf şişirmiyor yelkeni
Poyraz yüzümüze esiyor oğul

Çilem dokuz kulaç dert sekiz arşın
Bir bükük belim var bir eğik başım
Ah çektikçe yükseliyor ataşım
Hayat zehir ini kusuyor oğul

Günde kırk bir kere yoklanan gönül
Kendi gölgesinde saklanan gönül
Hayale kapılıp şahlanan gönül
Üç adım ötede susuyor oğul

Kader bize kör kuyudan seslendi
Hoyrat günler kanımızla beslendi
Yarınki umutlar bu gün tükendi
İmkânsızlık ağır basıyor oğul

Dumanın küstüğü dağa benzerim
Kandilde eriyen yağa benzerim
Delibalta girmiş bağa benzerim
Hep şah damarımı kesiyor oğul

Şair muhittin Laçin