Yüreğim Üşüyor Şiiri - Gülşah Elikbank

Yüreğimin çatlaklarından içeri sızan damlalardır göz yaşların,
Kalbimde çağlıyor şimdilerde gözlerin.
Denizin üzerinde oynaşarak yüzen küçük balıklar gibi;
Bir görünüp bir kayboluyor gözlerin.
Sözlerin, yüreğimi bin bir parçaya bölüyor, kırıyor sözlerin.
Oysa sözlerinin içime akıttığı zehri, gözlerin siliyor sevgilim.

Sevgimin son baharındayım.
İçimdeki tüm çiçekler soluyor,
Tüm ağaçlar yaprak döküyor sanki.
Kışın soğuğu şimdiden zapt etmiş ellerini,
Yüreğim üşüyor dokundukça.
Yazdan kalma bir ılık gülümseme varsa da dudaklarında;
Yenik düşecek belli ki zamana.

Son baharın sararan düşleri gibi yitik,
Yüreğimin kararan umutları gibi kayıp bir sevda senin ki.
Geçmiş zaman çocukları gibi ürkek bir yürek benim ki.
Zamanın sarhoşluğu değmiş sanki gözlerine.
Aşkın hazan mevsimi gözlerinin hüznüne vurgun sevgilim.

Yüreğime sevdanı katınca;
Yoklar var oluyor bu zamansızlık mevsiminde.
Takvimler neyi gösterirse göstersin;
Mevsim gözlerinde yaşanıyor,sevgilim.
Gözlerinin ikliminde aşk yaşıyor;
Aşk gözlerinde büyüyor sevdiğim.

Son bahar rüzgarlarının dövdüğü tüm yollar sana çıkıyor,
Sen hep o yolların sonunda beklenen ve bekleten oluyorsun, sevgilim.
Dudaklarım sana kavuşana kadar suskun,
Bedenim seni bulana kadar yorgun.
Aşkın hazan mevsimi gözlerinin hüznüne vurgun sevgilim.

Gözlerin, el değmemiş bir coğrafyanın hoyratlığını gizliyor belki,
Belki keşfedilmemiş yerler gibi gelişime hasret, gözlerin.