Yüreğim üşüyor,
Havada bir matem havası,
Ufkun kırmızıya çalan teninden hüznün dökülüyor..
Yüklenip acıya dair ne varsa içimde,
Gecenin kıyısına çıkıyorum …
Geçmişime bakıyorum bu gece
Yaşanmışlıklarıma,yaşanmamışlıklarıma
Bir türlü tamamlamayı beceremediğim yalnızlıklarımda
Hasretinin çetelesini tutup..
Yarım kalıyorum kendime..
Ne zaman biraz fazla baksam içime..
Boşluğundan korkularım depreşiyor...
İçime düşmekten ve bir daha bulamamaktan korkarken kendimi, Dalıyorum içimin karanlık dehlizlerine,
Her şeyi,herkesi anladımda..
Birde kendimi anlayabilsem,
Anlatabilsem kendimi..
Anlatamıyorum..
Anlatamadıklarımı saklıyorum gecenin koynuna..
Geceye sakladığım hüzünler bir bir yerleşiyor içimin boşluğuna..
Hüznümü mayaladığım gözyaşlarım..
Kanatıyor yaralarımı….
Garip bir duygu gelip yerleşiyor yüreğime…
Sözler ateşini körüklermiş ya ızdırabın..
Hasretin ziftinde demlenirken..
Gene şiir yazmak geliyor içimden..
Kayıt Tarihi : 29.9.2010 00:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikaye yok

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!