Bir fidan düştü toprağa ağlayanı çok
Bir fidan düştü toprağa arayanı yok
Biri masum dediler binler ağladı ardından
Birini duyan olmadı vatan ağladı ardından
Fidan düştü toprağa fidanlar düştü
Timsah gözyaşı olanlar başına üşüştü
Bizimdi ikisi de şunu bilelim
Yeter artık deyip kendimize gelelim
Fidanlar düştü toprağa yeşermeleri yakın
Ey analar babalar ağlamayın sakın
Vatan için şehit olan cennete gidiyor
Bunu hem Allah hem Peygamber söylüyor
Fidanlar düştü toprak ananın bağrına
Bu genç fidanlara şaşırdı toprak ana
Toprak ana anladı da sözüm anlamayana
Asl’olan candır yararlı olmak vatana
“Ne olursan gel “ demiş Mevlana
Burak Ahmet ve Bervin
Edirne Konya Artvin
Benim evladım benim yurdumdur
Öbek öbek peşlerinde benim ordumdur
Bu başkan bizim başbakan bizim
Konuşmaları yakıyor bizi
Ey gafiller ilgilendirmez sizi
Bu vatan bu toprak bizim
Canız can kardeş
Ey gözü dönmüş git başka yerde eğleş
Bir fidan düştü toprağa
Fidanlar düştü
Gündüz üşüdü gece üşüdü
Yüreğim üşüdü
Kızılcık şerbeti içtim diyemiyorum
Kan ağlıyorum kan
Gelin dostlar
Birleşmek için an arıyorduk
İşte geldi o an.
Kayıt Tarihi : 15.3.2014 14:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!