bakma sefil yaşadığıma
sevdadan vurgun yedim ondandır
musade isteyeyim ağlayasım geldi
sevmiştim be usta
aklıma geldikçe yanaklarım ıslanıyor
alnımdan vurulsam yaşardım
sırtımdan vuruldum be usta
bundan sonra nefes alabilirmiyim
birini bir kalemde sildim
canımı acıtarakta olsa
aklına geldikçe değil
her zaman yanında olabilmeli seven
konuşmak yanlış anlaşılmak
sustum mecburen
daha gitmeden özledim
yüreğim yok oldu artık
ihanet boyumuzu aştı
bedel ödeyeceğini bilmeyenlerde var
yürek sızısı
insanı öldürür
yada intihar ettirir duygularını
mezarda suale ne cevap vereceksin
sevmenin bedeli ağır
artık hiç açılmayacak
seni seviyorum
kitaplarda küflenmiş kelime olarak kalacak
cesaretim kesildi
nefesim öldü
yürek yok oldu sevemeyeceğim
güneş doğmadan
kalemi kırdım
yıldızları beklemeden
onlar yok olmadan
sildim seni defterimden
bu son yazgı oldu
artık sen herhangi birisin
seni tanıdığımdan utanmak istemezdim
vedayı çok gördünse
idam sana layıktır yüreğimde
gömmek için öldürmek mi lazım
yaşayan ölemez mi
yüreğim üşüdü yazık
Kayıt Tarihi : 12.11.2017 10:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!