kağıtlardakiler unutulur
yüreğe yazılanlar asla
ölmeden kefen giydim
insan değilsin dedin ya
insan olanlar utansın
can verirken saçının teline
kalem yazmadı
gözyaşlarım sildi
lanet olsun sevmiştim
hançere gerek varmıydı
gözlerin yeterdi ölmeme
gözyaşlarım dans ediyor yanaklarımda
iftira atmak günü kurtarmaktır
alnındaki lekeyi değil
günahlarımıda alıp gidiyorum
yürekli insansanlara söze gerek yok
acımsı buruk olsada
yaşamak tecrübedir;öğretir
suç gözlerimin
açıl gözlerim hayata bakayım
sahte gülümsemelere aldırmadan
seviyorsan kaybetmekten korkmayacaksın
ya sen yada toprak benim olur
yalan söylemek serbest
şahit aramaya gerek yok
unutmak için unutulmak gerekiyor
anladım...
canın yanıyorsa can yaktığın içindir
sensizliği kim yaşatabilir ki senden başka
ölüm sebebim olmak istiyorsan
güle güle git mezarımı kazmadan
oysa kanın kanımdaydı
can olmuştum
yüreğim uğurladı ben değil
gözlerimde yaş kalmadığı için
kaldırım taşları ağladı
Kayıt Tarihi : 18.11.2017 12:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!