Yüreğim soğur mu bilmem,
Sonbaharda savrulan yaprak misaliyim.
Uslanmadan, yorulmadan yürüyorum.
Yol nereye gider bilmeden, düşünmeden hoyratça akıp gidiyorum.
Bilmemek bazen en iyi şeydir ya hani,
Akışa bırakıp izliyorum...
Bir gün yolun sonundaki mucizeyi yakalamak istercesine yürüyorum.
Umut ederek, inanarak ve severek.
Kim bilir belki gördüğüm rüyalar kadar güzel,
Baharda açan taze çiçekler kadar gerçek,
Gökyüzünün maviliği kadar derin bir hayat vardır
bu yolda
Kayıt Tarihi : 21.9.2023 23:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!