Yüreğim sızlarken! Şiiri - Mustafa Cilasun

Nedendir bilinmez
Yüreğimim yangınlığı hala geçmiyor
Refikam sessizliğinde nazar ederek öylece nefesleniyor

Nasıl söz etsem
Pür dikkat gözlerimi takip ediyor
Kalbi hissedişlerime refakat ederek, serinliğimi diliyor

Ne uyuyor
Ve ne de hali perişanlığımı anlıyor
Fevkalade dikkatli bir şekilde naifliğini ülfetle sunuyor

Bir gelinken
İnsanlığında zarifliği nefeslenirken
Edebin güzelliğinde tefekkür ederek saygıyı hak ediyor

Şefkatiyle
Ve hamiyetli nefesinin eşliğinde
Hizmetini yaşlı anneme hasrederek farkı güzelliğindeydi

Rahmetlik annem
Onu bir başka şevkle severdi
Otuz yıldır bir gün beni kırmadı ve yaşlılığımla usanmadı

Nihayetinde insandı
Oğlum ve kızlarım misali candı
Ama hiçbir güm yüzüme durmadı beni şefkatle kucakladı

Annem gelinini severdi
Kendi kızlarından ziyade sır verirdi
Nispeten benden çekinirdi, rahat dertlerini ifşa edemezdi

Oğlum Abdullah
Kızlarım Betül ve Şeyma çok yakındı
Hizmet etmek ve duasını almak hususunda fevkalade candı

İkizlerim hassaten
İbrahim ve İsmail annemin arkadaşıydı
Küçük oğlum Mükremin on yaşında olmasına rağmen adamıydı