Ne zaman çocuğumu parka götürsem,
Cıvıl cıvıl oynayan çocukları görsem
Çocuğumu oyuncaklara bindirsem
El ele tutuşup sokaklarda yürüsem
FİLİSTİNLİ ÇOCUKLAR DÜŞER AKLIMA
YÜREĞİM SIZLAR İÇİM KAN AĞLAR.
Kan gölüne dönmüş
Bombalanan sokaklar
Acı ve çığlık sesleri yükseliyor
Parçalanmış cesetlerin arasından
Bir anne sokak ortasında
Öldürülen yavrusunun başucunda
Ağıt yakıyor, çırpınıyor, dizlerini dövüyor.
Feryadı yankılanıyor tüm anaların yüreğinde.
Çoğunluğu kadın ve çocuk olan
Masum insanlardı bombalanan
Çocuklardan hatıra kalan
Bir çakıl taşı birde sapanları
Ne zaman çocuk görsem koşup oynayan
Filistinli çocuklar düşer aklıma.
Bir demet çiçek gönderiyorum onlara.
28/Aaralık 2008
Yakup ErgezerKayıt Tarihi : 14.11.2009 21:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!