Yüreğim Sende Kalsın Şiiri - İsmail Türkmen

Yüreğim sende kalsın, acıların bende
Sevgiyi sana vereyim dikenlerini
Hüzünlerle alıp gideyim, güneşe
Her bahar sevgiye ışık olsun diye
Acıları, dikenleri atayım kor alevle
Yanan yüreğin soğusun diye
Yağmurları salayım bulutlardan
Yetmez ise sensizliğe döktüğüm
Gözyaşlarını da akıtayım üstüne;
Yüreğim sen de kalsın, acıların bende
Yaprak yaprak olanda hüzünlerin
Gözlerinde gördüğüm acı ilaç olsun
Sensizliğin yüreğime açtığı yaraya
Güz güllerinde yaşadığın duygular
Bahar güllerine yönelsin acıları;
Uzaklara bırakarak hayallerinin,
Sevgi ve mutluluk ön bahçesi olsun;
Sular kadar berrak yüreğinin.
Yüreğim sende kalsın, acıların bende
Yalnızlığına ağlarken kardelenin
Ne kadar mutlu olduğunu unuttuğunda
Yoğun kara kışa karşı başkaldırışa
Hatırla sensizliğe katlanmanın acısını
Elinde tuttuğun, gözyaşlarının kıymeti
Yüreğinde sevgi fidanı solunca
Anlaşılır sensiz zamanlarda acıdıkça
Sevgime açtığın diken yarası
Yüreğim sende kalsın, acıları bende;
Ne de olsa yabancı değilsin can dost