Yüreğim Sende Kaldı Şiiri - Salih Özalaşan

Seni unutamadım
Sende kaldı yüreğim
Yolumu bulamadım
Nerdeyim, nereye gidiyorum?
Bir mıh saplanmış beynime
Çekiç benim elimde
Mıhsa senin elinde
Bende durmadan vuruyorum
Kanım akmıyor
Buz tutmuş bedenime

Göz bebeklerimde yaşlarım tomurcuk
Ağlamalıyım; ama ağlayamıyorum
Haykırmalıyım; isyanımı bastırmak için
Dilim tutulmuş konuşamıyorum
Gözlerim takılı kalmış
Uzaklarda sabit bir noktaya
Bakıyorum, sisten bir perde
Sisler arasında kayboluyorum

Yüreğim atıyor, sesini duyuyorum
Hafiften ritmi bozuk tik tak sesleri
Damarlarımda kanım akıyor
Ama ben; yaşamıyorum
Ruhum bedenimi terk etmiş gibiyim
Ellerim kaybetmiş dokunma yeteneğini
Dokunuyorum sana benzer gölgelere
Ama bir şey hissetmiyorum

Sudan çıkmış balık misali
Güneş altında, batağa saplanmış
Belli belirsiz damak atıyorum
Ölümle yaşam arası bir noktada
Oksijen yok sadece kuru bir hava
Şaşırıp kalmışım can çekişlerim boşuna
Yaşamaksa bu canlıyım
Can bedende ama ben yaşamıyorum

Kelimeler dil ucumda dizilmiş
Kara tren misali katar, katar
Söylesem dil söylemez
Yazsam kalem kırık yazamıyorum
Bindiğim dalı kestim desem
Sanırım az gelecek
Ağacı kökünden kestim, inadına
Yenisini eksem, mümkün mü ekemiyorum

Söküp attım toprağıyla
Yüreğimi söküp attığım gibi
Her şey yerli yerinde
Eksik olan yüreğim
Yüreğim sende kaldı
Geri istesem isteyemiyorum
Yüreğim yok bedenim kaldı
Ben artık yaşamıyorum

Ben gidiyorum demiştim ya
Hoşça kal mutlu ol dostlarınla
Sen dostlarınla kaldın
Peki ben nereye gidiyorum
Denizdeysem hangi limana
Karadaysam hangi durağa
Sevdalıysam hangi sevgiliye
Yüreğim sende, kimseyi sevemiyorum

Yerde miyim gökte miyim
Canlı mıyım cansız mı
Hep vefadan dem vururdum
Yoksa ben vefasız mıyım
Hasretin çöktü kara bir bulut
Sorularsa fırtına sarsıyor bedenimi
Çakılıp kaldım bilinmez bir yerde
Yüreğim sende ver diyemiyorum

Gitmek mi zordu yoksa kalmak mı
Ben giden miydim yoksa kalan mı
Bu sevdayı yaşatmaya çalışan mı
Yoksa bir hiç uğruna yıkan mı
Bilen varsa söylesin
Beklemesin ne olur yalvarmamı
Bildiğim tek şey bir sevgi
Kıskandıran Kerem’ i Ferhat’ı
Nasıl ki yağmurlar besliyorsa toprağı
Yağmurlar bitti,
Kuruttum beden denen bu toprağı
Bu toprağa hayat veren yüreğim, sende kaldı

Y, Tarihi 12-09-2003 Saat 18-50
Salih Özalaşan